Stormweer in mijn hoofd

Al heel de week is het stevig aan het waaien, met op vrijdag een heuse storm. Stiekem heb ik af en toe dat wel eens graag: eens goed uitwaaien. Natuurlijk mag het wel niet zo erg zijn dat er schade is of gewonden vallen. Maar zo die wind door mijn haren, beetje opboksen of duwtje in de rug…heerlijk toch. Echter dat is buiten.

Stormweer, niet enkel buiten

Momenteel is het ook storm in mijn hoofd, wat ik minder tof vind. Normaal ben ik heel georganiseerd en gestructureerd. Echter op dit moment lukt het me niet. Door de onzekerheid wanneer mijn operatie doorgaat, is mijn structuur in het honderd aan het lopen.

Omgaan met deadlines, is iets wat in mijn werk, assistent boekhouder, heel normaal is. Maar omdat ik nu niet weet wat de deadline is, heb ik totaal geen zicht op alles. In mijn hoofd wil ik nog zoveel mogelijk balansen voorbereid hebben, dossiers nagekeken, tabellen gemaakt,… voordat het echt zo ver is. Want ik moet toch rekening houden dat ik er even tussenuit ga zijn. Misschien een week of twee, maar het zijn twee weken die ik moet inhalen.

Alles in de soep

Ergens weet ik wel dat ik dit alles moet loslaten en gewoon mijn werk doen. Maar dan begint mijn kopje: ja maar en dat moet je nog doen en niet te vergeten dat en en en en…Zo erg dat ik deze week bijna niks buiten het werk gedaan heb. Geen zwemmen, geen fietsen, zelfs veel te weinig blokjes om met Rubio. Mijn paard had ook een week rust, dit kan ik eventueel nog steken op het stormweer. De waarheid is, dat ik er geen tijd voor nam. Ik had het zo goed gepland, tijd nemen voor mezelf. Alleen begint het wachten op die operatie steeds zwaarder om me te drukken. Ook de wervelwind over het afscheid nemen van hardlopen, begint toch parten te spelen. Mijn emoties vliegen alle kanten op. Dringend tijd dus voor wat zelfzorg. Voor mij begint dit bij terug structuur in mijn leven te krijgen.

Plannen, plannen…

Plannen, normaal ben ik daar wel redelijk goed in. Alleen een planning opmaken, waarvan je niet zeker bent van de timing, is niet gemakkelijk. Toch heb ik een planner gekocht, om juist te zijn heb ik twee planners gekocht. Eentje voor mijn werk en ééntje voor mijn blog/privé. Want het was jullie misschien nog niet opgevallen, maar op blog vlak vlot het ook niet zo goed ;-p Zo dien ik nog een paar dingen aan mijn site aan te passen, nog wat teksten te (her)schrijven en afbeeldingen te maken.

Waarom twee, vraag je je misschien af? Ik heb een klein beetje een probleem om mijn werk los te laten. Dus als ik mijn to-do en planning van mijn werk tezamen met mijn persoonlijke to-do en planning zet, dan ga ik het zeker niet loslaten. Nu kan ik mijn werkplanner elke werkdag te voorschijn halen en op einde van de werkdag wegsteken.

Welke planners heb ik gekozen?

Voor mijn werk heb ik in de Hema een planner gekocht die er echt wel heel handig uitzag. De indeling is als het volgt: to-do’s, een weekplanner, een maandplanner en notities. Ook staat er niets van data ingevuld. Zo moet je geen week overslaan door bijvoorbeeld ziekte of verlof. De week en maandplanner is wat aan de kleine kant. Voor mijn werk is dit niet zo een probleem, omdat het vooral deadlines zijn die ik dien in te vullen (wanneer bijvoorbeeld een balans af moet zijn). De rest van mijn werk is vooral routine en elke maand hetzelfde (BTW-aangiften bijvoorbeeld, weet je wel;-))

Voor mijn persoonlijke planner heb ik meerdere instrumenten tot mijn beschikking. Zo gebruik ik de macha planner, vooral als een agenda en to-do lijstjes. Daarnaast werk ik voor mijn blog en website vooral met evernote. Lekker gemakkelijk op gsm en computer. Waarom niet alles digitaal? Nu omdat ik graag nog iets fysieks in handen heb. Zoals een echt boek toch iets leukers is dan een e-readers. Daarbij kan ik in die planner met leuke kleurtjes werken, want kleurtjes zijn top. Omdat ik niet graag gekriebel heb, heb ik toffe stylo’s gevonden. Als je een fout gemaakt hebt of niet niets geschreven (jaja, dit is een dingetje van mij) kan je het gewoon uitgummen met achterkant (siliconen balletje).

Nu hopen dat ik terug een beetje structuur en rust in het kopje krijg. Zo staan mijn zwem en fiets momenten al vastgepind en heb ik een trainingsschema voor mijn paard opgesteld. Zo moet ik zeker erheen en ermee werken. Geen tijd mag geen excuus meer zijn.

Voor de rest blijft het afwachten op het verlossende telefoontje…

Liefs