Graspop Metal Meeting 2023 vervolg

Jullie hadden zaterdag en zondag nog van me tegoed he. Donderdag en vrijdag waren door het werken een beetje zwaar en veel te weinig kunnen horen/zien. Deze twee dagen gingen totaal anders zijn. Eindelijk echt 2 dagen ten volle genieten.

Maar de dag begon al goed, weeral een optreden dat ik moest missen. Ik had vrijdag tijdens het festival shoppen een tattoo shop ontdekt. Er was al heel lang de gedachte om er nog ééntje te laten zetten. Ik kwam echter nooit toe aan het inplannen. Waarom nu niet, dacht ik zo. Vlug een afspraak gemaakt voor zaterdag.

Totdat ik zaterdagmiddag het terrein op wandelde, toen viel mijn frank. Ik had mijn afspraak gepland op het moment dat I Prevail zijn ding kwam doen. Balen, maar niets meer aan te doen.

De tattoo die ik gekozen had was: Live your dreams. Iets wat ik heel lang niet durfde doen. Mijn onzekerheid hield me tegen. De gedachte om te voldoen aan het juiste plaatje, was altijd groter dan mijn eigen ding durven doen. Als je mijn avonturen in het hardlopen gevolgd hebt, weet je dat ik daar de brui aan gegeven heb. Ik doe voortaan mijn ding en streef mijn eigen ding na. Daarom deze tattoo, op een iets discretere plek en in chinese tekens.

Gelukkig was ik op tijd voor In Flames. Deze moet en zal ik altijd gezien hebben. Alleen zat er crowd surfen dit keer niet in. Wel hadden we een ideale spot gevonden: aan het nevelkanon. Omwille van de hitte had de organisatie nevelkanons naast de podia gezet. Eerst dacht ik dat dit toch niet veel ging helpen. Maar eigenlijk waren ze ideaal. Verrassend veel verkoeling zeg. Wel hadden ze een geurtje aan toe mogen voegen. Want 3 dagen festival in de tropische hitte, dat gaf toch een geurtje. Ik hield mijn hart al vast voor morgen.

Pantera, de groep waarom ik zeker deze Graspop niet wou missen. Na vele jaren niets meer van hun gehoord te hebben en de hoop opgegeven om ze ooit es live aan het werk te zien. Vandaag ging het zo ver zijn.

Echter mijn lichaam dacht er ineens anders over. Op, helemaal leeg, platte batterijen…en een enkel waarop ik echt niet meer kon staan. De mannen gingen bijna het podium betreden en ik moest afdruipen. Het ging echt niet meer. Wat een gevloek ging er door mijn kopje in mijn kopje. Maar mijn gezondheid gaat toch nog altijd voor.

Na een nachtje rust, kon ik aan zondag beginnen. Eindelijk waren we toen es op de juiste plaats op het juiste moment. Want eindelijk vonden we mijn schoonbroer en zijn bende. Vorige jaren liepen we elkaar bijna constant tegen het lijf. Dit jaar leek het een echt zoektocht. Als we aan de mainstages zaten, zaten zij net bij de foodtrucks. Dan stonden zij aan de halve liter tent, was ik juist mijn tattoo aan het zetten…En zo ging het maar door. Ik had het bijna opgegeven, totdat we ineens het terrein opliepen en ineens zagen we daar bekende gezichten staan.

Lang konden we niet staan babbelen, want Carnation begon bijna te spelen. Een lokaal product, die niet genoeg aandacht krijgt die ze verdienen door de Vlaamse pers. Nee die besteden liever al hun aandacht aan iemand die es denkt metal te kunnen zingen. Oke zingen kan hem, maar voor een cover groep was er teveel aandacht.

Na Avatar trad hij op. Je merkte het al direct. Halfweg het optreden van Avatar, begon het plein al leeg te lopen naar de tent. We zijn pas na het optreden richting tent gewandeld. Niet te doen, zoveel volk dat er stond. Geen doorkomen aan. Ik vraag me echt wel af of die enkel voor die Lotti gekomen waren. Want ik merk de laatste jaren dat er veel rondlopen die gewoon naar Graspop komen: want je moet dat es meegemaakt hebben he. f

Naar een festival gaan, is een hele belevenis. Dat geef ik toe. Maar de muziek moet toch nog altijd de verbindende factor zijn. Neem nu Tomorrowland: indrukwekkend als ik die beelden zie. Natuurlijk zou ik daar wel eens een uurtje willen zijn om die podia enzo te bekijken. Maar ik vind die muziek echt niks, dus nee mij krijg je er met geen stokken op. (als ik nu kans krijg om voordien es te piepen, dan wie weet)

Zondag liep veel te snel tegen zijn einde, want ik moest de volgende dag gewoon weer gaan werken. Ook mijn pootje kon nog wat extra rust gebruiken. Al bij al was het een geweldig weekend geweest. Zwaar ook wel. Ik ga niet zeggen dat ik volgend jaar nog ga zien of ik ga. Ik weet zo dat ik toch weer van de partij ga zijn. Nog beter: het valt op een moment dat ik vakantie kan nemen dan. Jippie.