Recap juli 2023

Wat een maand. Een schitterende start gevolgd door een nat einde. Juli is de maand waarin we afscheid namen van de zomer, waar ik 27 jaar getrouwd ben en waar er een belangrijke beslissing is gevallen.

Laten we eerst met het goede nieuws beginnen: mijn enkel is ondanks mijn negativiteit toch beter geworden. Nee, hij is geen 1OO procent. Maar we hebben toch al 80 gehaald en nog steeds in stijgende lijn. Natuurlijk zijn er dagen met een terugval, doch veel minder en duurt de terugval maximum een dag.

Nog een kleine verbetering: ik kon weer gewone schoenen dragen en nog belangrijker: de sandalen zat terug perfect en ik kon ermee gaan. Ik zag het al voor me. Eindelijk terug die sandalen onder mijn zomerkleedjes in plaats van mijn stevige schoenen. Het weer dacht er spijtig genoeg anders over.

Eindelijk konden die wandelschoenen echt uit de kast gehaald worden, rugzak terug aangebonden en kon ik terug op wandel gaan. Korte en lange, we deden het allemaal. Ook trokken we er terug op uit voor onze wandelingen te doen. Zo ontdekte ik een parel niet ver bij me vandaan.

Daarnaast hebben we een speciale wandeling gemaakt. Dit jaar zijn we 27 jaar getrouwd. Natuurlijk niet zo belangrijk om het groots te vieren. Toch belangrijk genoeg om niet zomaar voorbij te laten gaan. We hadden al een weekendje Ardennen gepland. Maar ging het wandelen daar wel lukken? Dus bedachten we: laten we een huwelijksverjaardagwandeling (wat een woord he) gaan maken in Ter Hills.

De wandeling was beter meegevallen dat verwacht, dus keek ik verwachtingsvol uit naar ons weekendje. Totdat ik de weerberichten zag. Het weer werd natter en natter. Gelukkig nog warm. Op hoop van zegen dan maar vertrokken en hopen dat al die weermannen en vrouwen ernaast zaten.

De eerste dag viel verrassend goed mee. Het weer deed goed zijn best. De eerste wandeling leek een goede voorbode voor de volgende dag. Het ging een goed weekendje worden…totdat we gingen slapen. Normaal gaan we met de tent. Maar omdat onze dochter met haar vriend ons ging vergezellen voor de volgende dag te wandelen, hadden we een caravan gehuurd. Op de caravan was echt niet veel aan te merken, buiten die matras.

Echt hoe slecht kan een matras liggen? We werden rond middernacht wakker en hoopten dat het al bijna tijd was om op te staan. Na veel wroeten en zuchten, werd het ochtend…en het regende. Niet een beetje, maar veel. Ik had dat gedurende de nacht al gehoord, echter was er nog hoop dat het ging beteren.

Tijdens het ontbijt, minderde het. Dus besloten we toch een grotere tocht aan te vatten. 13 km, misschien is dit mijn geluksgetal? Na de rugzakken ingeladen te hebben gingen we op pad. Al snel werden we met lichte regen geconfronteerd. En het beterde niet. Ondanks de regen hadden we toch een geweldige tocht erop zitten.

Het weer van het weekend, was een voorbode voor de rest van de maand. Maar nog niets vergelijken met wat we gingen krijgen begin augustus. Hierover natuurlijk pas volgende maand meer.

Maar buiten dat wandelen en ons weekend, is er deze maand nog een besluit genomen. Lang geleden (2005) heb ik mijn graduaat boekhouden en ik werk al 15 jaar in boekhoudkantoor. Op ons werk is er vanalles veranderd en mijn functie is wat breder geworden. Zo kom ik terug in contact met meerdere aspecten van het ‘boekhouden’. Maar omdat alles evolueert, is mijn gestudeerde kennis niet meer up to date. Omdat ik nu eenmaal alles graag weet en graag leer, werd er een zaadje geplant.

Momenteel ben ik er nog niet volledig uit over hoe en wat. Zelfs geen flauw idee of het me ligt of gaat lukken. Maar ik ben van plan om terug naar school te gaan. Of wie weet, ga ik zelfs voor mijn titel (die kans is wel wat kleiner) Dit ben ik nu momenteel aan het uitzoeken.

Zo bij dezen zijn jullie weer helemaal mee.