Wandelen ipv hardlopen, hoe bevalt me het tot nu toe?
Ik ben nu al een paar weekjes aan het wandelen geslagen. Zorgt dit dat ik het hardlopen vergeet? Of doet het juist het tegenovergestelde? Kortom, hoe bevalt me het wandelen en hoe anders is het dan te hardlopen.
Het eerste wat me opviel met het wandelen, was mijn snelheid. Zo traag…dat ging echt door mijn hoofd. Zo erg dat ik een klein beetje geobsedeerd werd door het tempo dat ik wandelde. Ergens weet ik wel dat die snelheid wel komt. Eigenlijk doet snelheid er niet toe, zowel bij het hardlopen als het wandelen. Ik liep traag, maar nu heb ik het gevoel dat ik slenter. Loslaten dat tempo en gewoon genieten, dat was een werkpuntje.
Het enige werkpuntje?
Ook de afstand was in het begin moeilijk in te schatten. Toen ik liep, was 10 km niks. Nu mag ik er toch een halve dag voor rekenen. Hier had ik me in het begin zeker mispakt. Als ik wandelingen uitzocht, vond ik 5 km maar niks. Bij het hardlopen, was dat een korte training. Viel dat tegen met wandelen, zeg. De eerste wandeltochtjes waren toch wat zwaarder en duurden langer dan ik verwacht had. Hier kwam weer die frustratie van het tempo tevoorschijn. Tja wandelen tegen 3 km/u duurt nu eenmaal langer dat lopen tegen 8 km/u. Loslaten die afkeer tegen korte afstanden en gewoon doen, weer een werkpuntje.
Stilstaan en eventjes op een bankje zitten onderweg, not done he terwijl ik liep. Daarbij wandelen we altijd met de honden. Die willen nu eenmaal onderweg ook wel eens snuffelen. In het begin ergerde ik me er een beetje aan, geef ik toe. Zie die tijd tikken en we moeten nog zoveel. We gaan er veel te lang over doen…
Totdat ik me ineens realiseerde, ik wandel, ik loop niet meer he. Wandelen is nu eenmaal anders. Ik moet het anders aanpakken. Met mijn werkpuntjes in gedachten, begon ik het anders aan te pakken. Een niet al te grote wandelroute kiezen, rugzak inpakken, honden aanlijnen en op pad. Gewoon rustig wandelen, genieten van de omgeving. Op mooie plekjes even stilstaan (of zitten op een bankje) en genieten.
En weet je wat? Ik geniet er nog veel meer van. Nee, het is totaal geen vervanging voor het hardlopen. Het is totaal anders. Eigenlijk vind ik wandelen momenteel veel leuker dan hardlopen. Het enige waar ik momenteel nog mee zit: een schema. Precies of ik heb dat nodig, want met het hardlopen vond ik lopen op schema toch zalig. Zou ik een wandelschema gaan volgen of niet? Dit is de vraag waar ik nu mee zit. Want ik zou graag de 13 km doen eind augustus tijdens de wine en walk. Of toch tenminste de 8 tegen een iets sneller tempo. Of ik moet het gewoon loslaten en gewoon zien wat er gaat en komt.
En jullie?
Wat vinden jullie: gewoon erop trekken zonder schema of toch op zoek ernaar gaan? Voor de wandelaars onder jullie: als je een doel hebt, wandel je met schema of ga je gewoon regelmatig wat kilometers stappen?
Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Liefs
Linda
One Comment
Nickey St
Hoi, heel herkenbaar wat je schrijft. Ik ben ook meer gaan wandelen ipv hardlopen. Alhoewel ik heel graag wandel, blijf het gevoel knagen dat het niet hetzelfde als lopen is. Moest ik dit kunnen blijven combineren, dan zou dat knagende gevoel er niet zo zijn, veronderstel ik. Ik mag en kan nog hardlopen (enkel in de zomermaanden niet), maar dit kan niet meer zoals voorheen en daar moet ik zeker en vast nog door de acceptatie gaan… rationeel makkelijk, maar emotioneel wil het nog niet doordringen…
Veel beterschap en hopelijk een goed herstel met je voet. Ik las dat je een terugval had gehad 😞.
Liefs, Nickey