Alcatraz open air 2023

Acatraz het kleine broertje noemen van Graspop, is eigenlijk niet juist. Het doet echt geen eer aan dit metal festival. Momenteel behoort het toch de grotere metalfestivals, maar ik vermoed dat het Graspop van de troon gaat stoten als HET metalfestival van het seizoen. Hoe kom ik hierbij, vraag je je af? Awel dat zal ik es vlug uit de doeken doen.

Spijtig genoeg heb ik dit jaar geen heel weekend meegemaakt en de glamping moeten overslaan. Toch hebben we 2 heel verschillende dagen meegemaakt.

Vrijdag

Es een keer als VIP een festival bezoeken, dat stond ons vrijdag te wachten. Nooit heb ik dit gedaan, ook geen nood aan gehad. Een metalfestival en de vip uithangen, ging in mijn hoofd niet samen. Zou dit gaan veranderen?

Het liep al beetje stroef bij het begin. Zo zou er parking inbegrepen zijn, maar niet op de vip parking zou te zien. We moesten gewoon op de expo parkeren en zouden dan een ticket krijgen bij de vipdesk. Bij het inwisselen van de bandjes, vergeten te vragen. Toen we nadien erachter gingen horen, zeiden ze dat dit niet nodig was, slagboom was open. Echter was niet natuurlijk niet, maar door omstandigheden geen zin om druk erover te maken en maar vlug betaald.

Toen we op het terrein kwamen, verbaasde het mij echt. Het was veel groter dan de laatste keer dat ik er was. Toen had ik het gevoel dat het Graspop light was. Nu kreeg ik echt een graspop gevoel. Kwam het door de grootte of door de drukte? Geen idee, maar met dat gevoel zat ik dus.

In de vip…

Het vip gedeelte was wel gezellig en vooral handig toen ik me slechter begon te voelen. Hier kon ik me even terugtrekken en op mijn gemak zitten. Al vond ik het terras met uitzicht op het podium wat te druk en te klein. Er was niet veel plaats om te zitten en het zat redelijk snel vol. Het eten daarentegen was wel deftig en genoeg vegan alternatieven.

Maar we kwamen niet om op ons poep in de vip te zitten. Ik ga nog altijd naar het festival voor de live muziek en de sfeer op het terrein. Ik had voordien al een schema opgesteld wie ik wou horen. Echter mijn schema was helemaal naar de wiep door afzeggingen en vertragingen door de ferry. Gevolg is dat ik wat groepen gemist heb en niet meer wist waar en wanneer ik ergens moest zijn.

Ineens werd het me precies allemaal teveel. Het hele terrein en de drukte voelde ineens te beklemmend. Ik vond totaal mijn draai niet. Daarbij was ik ineens echt misselijk, hoofdpijn, koud en moe. Alles deed ineens pijn. Na eerst even in de vip gezeten te hebben, besloten om toch maar naar huis te rijden. Zo was het ook niet leuk meer.

Goed dat ik die beslissing genomen had, want ik heb bijna heel de zaterdag in bed door gebracht.

Zondag

En toen kwam zondag. Gaan of niet, was even de vraag. Ik voelde me gelukkig wel al een stuk beter. Het weer zag er ook beter uit. In tegenstelling tot vrijdag toen het fris, winderig en kans op regen was. De honden werden sowieso opgehaald door onze dochter, want zij had er plannen mee.

We zullen het er toch maar op wagen, was ons gedacht. Dus in de auto en weer op weg richting Kortrijk.

Toen we aankwamen, was het nog rustig op de wei. Zo kreeg ik even de tijd om het allemaal es op mijn gemak te bekijken. Waarom maakte ik me vrijdag zo dik, ging ineens door mijn hoofd. En waar kwam dat Graspop idee vandaan? Geen idee want het was toch totaal anders.. Nu ik me beter voelde, voelde ik me ook beter op mijn plaats.

Vrijdag had ik al in de vlucht gezien dat er veel vegan en vegetarisch aanwezig was, zelfs vegan ijs. Ook staan de foodtrucks verspreid over het terrein. Wat ik eigenlijk veel toffer vind. Daarbij vind je bijna aan elke dranktent ook wijn, ideaal voor de niet bier drinker zoals ik. Wat een verademing, moest ik niet meer over heel het terrein voor mijn bekertje wijn en kon ik mijn buikje goed rond eten.

Ook de herbruikbare bekers kunnen mijn goedkeuring meer dan genoeg wegdragen. Alcatraz is altijd al een proper festival geweest en nu wordt hier bewezen dat herbruikbare bekers zeker te doen doen. Enkel de glazen vond ik iets minder, maar dat was een minderheid. Het systeem was echt poepsimpel. Enkel jetons, daar ben ik geen fan van. Maar ik kan wel begrijpen dat je met een groep bent, dit handiger is.

Even een beetje over de muziek..

De muziek vind ik in Alcatraz over het algemeen beter. Iets zwaarder en harder, lokale bands, oude bekenden…het komt allemaal aan bod. Het aanbod was zo gevarieerd dat ik me deze zondag gewoon ging laten verrassen. De groepen die ik zeker wou zien, kon je op 1 hand tellen. Dus de rest was een schatkist aan goede muziek.

Vooral die kleine tent, daar ging mijn hartje toch sneller van slaan. Ik werd even terug in de tijd gekatapulteerd. Buiten de klassieke moshpits, wall of death en het crowdsurfen, zag ik hier het stagediven terug. Heerlijk was dat. Meedoen is niet aan mij besteed, buiten natuurlijk het crowdsurfen. Maar ik geniet enorm van die energie die tijdens een concert word afgegeven. Laten we hopen dat we dit nog jaren kunnen beleven.

Over hoe ik een oude zeur ben…

Mijn lijstje van groepen die ik zeker verder moet beluisteren zijn weeral uitgebreid. Buiten 1 bepaalde groep. Ik ben redelijk ruimdenkend in mijn metal smaak. Mijn voorkeur gaat grotendeels uit naar death metal met zijn vele varianten. Maar trash metal, black metal, gothic metal, metalcore…. zelfs nu metal, power metal, folk metal … (maak de lijst maar zelfs af, veel te veel genres bestaan er). Jep zelfs groepen die ik eerder carnaval metal noem, ik kan het allemaal wel smaken. Soms niet te lang, Sommige natuurlijk meer dan andere. Maar nu stond er een bepaalde band gepland. Tijdens de dag zag je de fans al rondlopen. Ik dacht eerst dat ze zich een week vergist hadden. Nu hoor, ze kwamen voor Electric Callboy.

‘is dit waar metal naar evolueert’ ging er door mijn hoofd. En wil ik hier dan nog deel van uitmaken? Natuurlijk kan het ook zijn dat ik gewoon een oude zeur aan het worden ben. Want volgens sommigen was het echt een feestje. Ik vond Limp Bizkitt een tijdje geleden op Graspop al op het randje, maar dit..nee ik heb eindelijk een grens gevonden van wat ik goede metal muziek vind.

Alacatraz Open air heeft echt alles in zich om het toonaangevend metal festival van België te worden. En dit van een Graspopper, dat zegt al genoeg vind ik. Het enige gevaar schuilt erin dat het gaat evolueren naar ‘een festival wat je zeker eens meegemaakt moet hebben’. Deze uitspraak merk je echt op Graspop en komt niet altijd ten goede voor de echte metal sfeer. Natuurlijk is in de metal wereld iedereen welkom, maar toch he. (hierover zagen en klagen, zal voor een ander blog zijn, want anders gaat de tekst veel te lang worden)

Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij en dan hopelijk voor een heel weekend.