• books

    boeken die ik wil lezen na mijn operatie

    Ik ben een serie-lezer. Niet dat ik enkel series lees, ik lees zowat alles. Gevolg is dat ik dus altijd wel ergens een stapel boeken heb liggen. Een heleboel boeken staan op mijn ’te lezen’ lijstje en liggen ergens wel klaar. Momenteel ben ik gekluisterd aan de zetel. Veel doen zit er toch niet in. Tijd genoeg dus om een stapel boeken weg te werken. De volksjury Crime is één van mijn favoriete genres. Echt gebeurde misdaden zijn nog toffer (om te lezen he). De Volksjury heb ik leren kennen als podcast. Deze toffe madammen konden het verhaal zo smakelijk brengen. Dit zorgde er zeker voor dat ik nieuwsgierig ben…

  • Storytime

    Eindelijk een vooruitzicht, of toch niet?

    Sinds 10 januari wist ik dat ik geopereerd moest worden. Enkel wanneer konden ze me toen niet meedelen. Ik kwam op een wachtlijst terecht, wel stond er achter mijn naam asap. Maar ik was niet de enige en er zijn zoveel dingen die sneller moesten dan mijn enkel. Vervelend, maar begrijpelijk. Het wachten op het verlossende telefoontje zorgde voor meer stress dan ik verwacht had. Ook omwille dat ik echt last had van mijn enkel.Zo ging een heel rustige wandeling van een klein uurtje juist niet. Te lang, nadien moest ik echt mijn enkel laten rusten en deed hij pijn. Het wachten op mijn operatie was niet gemakkelijk. Verlossend nieuws?…

  • Storytime

    Stormweer in mijn hoofd

    Al heel de week is het stevig aan het waaien, met op vrijdag een heuse storm. Stiekem heb ik af en toe dat wel eens graag: eens goed uitwaaien. Natuurlijk mag het wel niet zo erg zijn dat er schade is of gewonden vallen. Maar zo die wind door mijn haren, beetje opboksen of duwtje in de rug…heerlijk toch. Echter dat is buiten. Stormweer, niet enkel buiten Momenteel is het ook storm in mijn hoofd, wat ik minder tof vind. Normaal ben ik heel georganiseerd en gestructureerd. Echter op dit moment lukt het me niet. Door de onzekerheid wanneer mijn operatie doorgaat, is mijn structuur in het honderd aan het…

  • Storytime

    Hoe ik het wachten op mijn operatie overleef.

    Begin januari kreeg ik te horen dat mijn voet geopereerd moest worden. Mijn peroneus brevis is gescheurd en niet meer te redden (lees meer hier over: Speciale voet: het verdict). Echter konden ze door de corona crisis nog geen datum vastleggen. Momenteel sta ik dus al iets meer dan een maand op de wachtlijst. Voordien was ik fit en altijd aan het trainen voor een of andere (halve) marathon. Dat ik niet meer kan en mag hardlopen, heb ik me grotendeels bij neergelegd. Echter die conditie opgeven, daar had ik totaal geen zin in. Daarbij is totaal niks doen ook niets voor mij. Ik zou zot worden met gewoon alle…

  • finally run-blogs,  Geen categorie

    Tips om hard te lopen in de herfst

    De herfst heeft zijn voor- en nadelen. Ideale temperaturen, zalige uitzichten, kleurrijke omgeving,…maar ook: regen, plassen, modder, vroeg donker… Blijven hardlopen in de herfst is meestal geen opgave. Voor de momenten dat het wel is, geef ik je een paar tips: Trailschoenen Als je graag in de bossen rent, is het echt te overwegen om te investeren in goede trailschoenen. Die geven toch net iets meer grip in het slijk. Ook zijn er die zorgen dat je minder snel natte voeten krijgt. Fluo De dagen verkorten en verkorten. Als je zoals ik tijdens de week vooral ’s avonds moet hardlopen, kan je maar beter opvallen. Goede verlichting is echt geen…

  • finally run-blogs,  Geen categorie

    Speciale voet: het verdict

    Eigenlijk wou ik een vervolgblog schrijven na de eerste diagnose. Eentje waarin ik vertel over mijn revalidatie en trainingen. Natuurlijk gingen die super en was ik nu weer deftig aan het trainen voor een of andere halve marathon. Echter dit gaat zo geen blog zijn. Tijdens de weken na de diagnose, ging ik netjes naar de kine, werd ik even serieus ziek (zware bronchitis) en leek ik vooruit te gaan. Langzaamaan echter begon ik last te krijgen van mijn voet. Zo erg dat ik meer en meer mankte. Hardlopen was eerder een uitzondering geworden. Iets waarvan ik 2 dagen minstens van moest recupereren voor mijn voet weer in orde was.…

  • finally run-blogs,  Geen categorie

    Diagnose: speciale voet. En nu?

    Ik moet wat bekennnen: soms kan ik gewoon mijn kop in het zand steken en blijven ontkennen. Zo dus met mijn voet. Als je me al een tijdje volgt, dan kun je het al raden. Voor al die anderen: ik sla nogal snel mijn voet om. Ik steek het meestal op mijn sudeck (wat grotendeels ook wel is). Maar er is een verschil tussen af en toe omslaan en bij de minste instabiliteit er bijna te liggen. Onlangs was ik op controle bij de orthopeed omwille dat mijn voorschrift voor steunzolen vernieuwd moest worden. Zou ik het nog eens ter sprake brengen, dacht ik voordien, das misschien wel het slimste…

  • finally run-blogs,  Geen categorie

    Bos en natuurloop Gielsbos 2021

    Een totaal ongepland loopje. Normaal plan ik mijn loopevenementen altijd al een tijdje voordien in. Echter dit keer was het er ééntje van het laatste moment. We zaten aan het ontbijt te beslissen waar we onze duurloop ging lopen met onze roefel. Ineens toen ik mijn facebook es ging checken, zag ik dit loopje passeren. Waarom dit niet lopen, vroegen we ons af? Dicht in de buurt, voor het goede doel…ideaal toch. En zo gingen we op weg. Vanaf dat we onze loopkleren begonnen aan te doen, stond roefel al aan de deur te wachten. Die had er precies ook veel zin in. We hadden de keuze uit 5, 10…

  • finally run-blogs,  Geen categorie

    hardlopen in de herfst.

    De herfst, voor velen hun favoriete hardloopseizoen. Waarom, vraag je je misschien af? De meest voorkomende reden is dat het dan nog niet te warm of te koud is. Ook voor mensen met last van hooikoorts is de herfst een seizoen om opgelucht adem te halen. Echter zijn er toch wat redenen waarom ik hardlopen in de herfst niet zo fijn vind. Modder via GIPHY Hardlopen in het bos krijgt nu een extra uitdaging. De mooie bospaadjes veranderen stilaan in vettige modderstroken. Als er 1 ding is waar ik echt niet graag doorlopen, is het toch wel modder. Zuigend, klevend, schuivend…nope niks voor mij. Denk je: ooh het valt mee,…

  • finally run-blogs,  Geen categorie

    Afscheid nemen en vooruitkijken

    Zoals ik in mijn vorige blog (marathon Eindhoven, mijn achilleshiel?) al verteld had, heb ik voor mezelf een besluit genomen. Met toch een beetje spijt in mijn hart moet ik afscheid nemen van iets, maar ik krijg er een heleboel nieuwe uitdagingen voor in de plek. Waarvan heb ik afscheid genomen en wat gaat de toekomst dan brengen? Tijdens Eindhoven en ook in mijn voorbereidingen zat het al een beetje te wringen. Die hele marathon, is het me allemaal wel waard? Toegegeven, ik loop wel graag ver en lang. Heel lang in mijn geval. Het inplannen van al die trainingen lukte me vroeger beter. De omstandigheden zijn echter veranderd en…

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.