-
Mijn diepte- en hoogtepunten van 2019
2019 is een bewogen jaar geweest. Met heel wat mooie hoogtepunten en een paar dieptepunten. Eéntje waarin ik mezelf nog beter heb leren kennen. Een overzicht: En nieuw PR op de 5 km Het jaar startte al heel goed: tijdens de natuurlopen van Lier liep ik mijn eerste keer een 5 km op een half uur (nu ja, iets erover). Dit jaar ging echt wel goed komen. Juist geen PR op de 10 km Dwars door Dendermonde 2019: niet het beste parcours voor mij..met onderweg beetje tegenslag. Toch dik tevreden met een heel goede tijd. Misschien wel niet mijn PR verbeterd, maar de kans zat er echt wel in. Dus…
-
Ochtendloopjes in de koude (met 3 tips).
Yep, het is weer zo ver. De temperaturen zijn weer deftig aan het zakken. Af en toe komt er zelfs een min voor. De winter is bijna in het land. Absoluut niet mijn favoriete temperaturen. Echt niet. Koude en ik, gaan niet goed samen. Enkel het hardlopen zorgt voor een uitzondering hierop. De winter op zich, daar heb ik niks op tegen hoor. Zalige uitzichten, heerlijk ingeduffeld, warme chocomelk met speculaas, heerlijk op de bank met een dekentje…Het leven kan toch mooi zijn. Het enige probleem is dat het zo koud is. (regelrechte koukleum hier) Dit maakt het ’s ochtends niet altijd makkelijk om die loopschoenen aan te trekken en…
-
Update over mijn sudeck voet
Onlangs heb ik mijn teentje gebroken. Dit zorgde dat ik terug echt last van mijn sudeck kreeg. Ik kon echt niets meer aan mijn voet verdragen op een bepaald moment. Zelfs een laken was al teveel. Instant werd ik terug in de tijd geworpen en kon ik me ineens weer de helse pijnen en helse spuiten herinneren. Gelukkig beterde mijn voet heel snel en heb ik maar 1 grote week echt vergaan van de pijn. Niet dat ik het duidelijk liet merken. Ik vermoed dat de meesten uit mijn omgeving echt niet doorhadden hoeveel pijn ik had. Op sommige momenten had ik echt zin om uit te schreeuwen. Nu is…
-
Bokrijkrun 2019: wandelend in plaats van lopend
Wat kan het allemaal verkeren in het leven. Mijn eerste evenement na de marathon van Berlijn zou de 10 km belevingsrun in Bokrijk worden. Niet dat ik verwachtte dit al in een mooie tijd te doen. Het was eerder bedoeld als relax trainingsloopje. Kwam daar het noodlot toch niet om de hoek piepen zeker? Woensdag ervoor stoot ik heel lomp mijn voet tegen een tafelpoot. Mijn kleine teen, de teen ernaast en zijkant voorvoet keiveel zeer…niet te doen. Ik dacht wel dat het na een paar dagen beter zo zijn. Viel dat tegen. Erger en erger werd het. Zaterdag kon ik zelfs mijn ruimste schoenen niet meer aan. Waar ik…
-
Stop met te zeggen dat ik ‘maar’ jog
Joggen…wat heb ik een hekel aan het woord. Vooral in combinatie als reactie op mijn verhaal over mijn training. Als ik dan de reactie krijg: ‘o je hebt gejogd dan’. Tja dan kan ik echt wel ontploffen. Ik loop (hard) of ik ren ondanks dat het cijfertje niet altijd de ‘juiste’ snelheid aangeeft (volgens sommigen dan toch en vooral niet-lopers). Trage lopers bestaan niet, zo simpel is het. Daar zijn bijna alle lopers over eens..niet-lopers dienen af en toe nog overtuigd te worden. Toch hebben de meeste trage lopers de neiging om hun prestaties te minimaliseren. Jep ook ik bezondigde me eraan (…en nu af en toe ook nog wel…
-
Herfst, toch mijn meest favoriete seizoen
Alle seizoenen hebben hun charmes: de zomer met zijn zon, de lente met de ontluikende natuur en de winter met normaal gezien zijn sneeuw. Maar als ik echt 1 seizoen moest kiezen om te hardlopen, dan kies ik de herfst. Misschien ook omdat ik daarin verjaar, dat is ook een mogelijkheid hè. Echter biedt de herfst zoveel meer. In de herfst is echt geen dag in het bos hetzelfde. Langzaam kleuren de bomen in verscheidene schakeringen groen, rood, geel. Als er dan een herfstzonnetje staat en je kan door de pas gevallen bladeren lopen, is dit toch een geweldig gevoel. Natuurlijk is de herfst ook het seizoen van de paddenstoelen…
-
Nieuwe doelen voor 2020
Geïnspireerd door Eliud Kipchoge en zijn #nohumanislimited, ben ik es mijn nieuwe hardloopdoelen aan uitzoeken geweest. De marathon van Berlijn was echt geweldig. Dit wil ik zeker nog meer doen. Echter is mijn tempo nog niet zo hoog. Een trage loper, dat ben ik. Niet dat ik mijn prestaties hiermee wil minimaliseren hoor. Het is nu eenmaal een feit dat mijn basistempo redelijk laag is. Nooit gedacht dat ik ooit echt een marathon kon lopen met zo een goed gevoel nadien. Redelijk snel hersteld (buiten natuurlijk een stomme zware verkoudheid). Maar de benen waren eigenlijk snel terug goed. Last met trappen had ik enkel dezelfde dag. De dag nadien ging…
-
Tijdslimieten: mijn mening als ’trage’ loper.
Een goede lezer heeft het misschien al opgemerkt: ik had al es een marathon gelopen, maar die was buiten tijd. Het gevolg is dat ik deze niet meetel als geslaagd. Daarom is voor mij de marathon van Berlijn de eerste ‘echte’ marathon. Dit brengt me bij de tijdslimieten. Zo was er op de facebookpagina van de marathon van Berlijn heel wat te doen over lopers die buiten tijd waren (ruim buiten tijd dus) en geen medaille kregen. Dit heeft me aan het denken gezet. Ikzelf, als trage slak, loop dikwijls in ‘back of the pack’. Ergens achteraan dus. Hoe staat ik hier tegenover? Echter kan ik me echt wel vinden…
-
Marathon Berlijn 2019
Wat een belevenis, wat een ongelooflijke ervaring. Na 3 pogingen ( 2 opgaven en 1 buiten tijd) heb ik het eindelijk geflikt: ik heb een marathon gelopen. Dik tevreden. Kon ik beter of heb ik alles gegeven? Dat lees je nu in mijn verslagje van de marathon van Berlijn. Vrijdag Onze vlucht naar Berlijn vertrok vrijdag om 8u15. Onze eerste keer op een luchthaven en een vliegtuig. Alsof we nog niet zenuwachtig genoeg waren. Gelukkig viel het al bij al mee. Vliegen houdt echt niet veel in, daar ben ik nu wel achter. Aangekomen in Berlijn, onze bagage in het hotel gedropt en op weg naar de expo voor onze…
-
Op weg naar marathon Berlijn #6
Nog maar een week en dan sta ik aan de start…spannend. De laatste trainingskilometers (nu ja tijden) zijn gelopen en het taperen is in volle gang. Tijd dus om nog eens terug te kijken om mijn allerlaatste trainingen en op het hele traject. Augustus ging al super..maar september was bepalend. Vanaf nu werden de trainingen echt heel marathonspecifiek en moest ik lang de baan op. Dit keer niet om kilometers te maken, maar om tijd te maken. Mijn trainingen zijn nu eenmaal op tijd opgesteld. Dit hield ook wel in dat er geen ‘dertiger’ op het programma ging staan. Mijn langste training duurde 2 u 40 min… met mijn slakkentempo…