Wat was ik op de goede weg. Revalidatie verliep heel vlot, het wandelen ging goed,…ging dit wel kunnen blijven duren? Mij al kennende niet. Al hoopte ik er nog zo op. Zo ging ik op mijn thuiswerk dagje wandelen met mijn honden. Eerst nog even ter informatie: bij mij in de buurt zijn er overal wegenwerken en ligt het vol keitjes, steentjes, zandhopen…dus niet de ideale omgeving voor mensen niet goed te been. Kun je het al raden? Jep, na verschillende weken zonder problemen de werken gepasseerd te hebben, had ik dus 2 dagen voor mijn vakantie zitten: een steentje onder mijn schoen en voet sloeg om. Dit keer ging…

Het is jullie al misschien opgevallen. Zoniet: ik ben aan het wandelen geslagen. Met als doel eind augustus de wine walk mee te kunnen doen. De kine was enthousiast en ging me hierin begeleiden en de oefeningen erop afstemmen. Het doel is ofwel 8 ofwel 13 km tegen een deftig tempo kunnen wandelen zonder pijn of last. Maar hoe reageert mijn enkel nu na die paar weekjes met wat meer wandelen? Voorlopig ca va. Ik merk dat hij langzaam sterker wordt en dat mijn tempo van 3 km/u al af en toe naar 4 km/u durft te gaan (wel korte stukjes hoor). Ook de oefeningen bij de kine gingen heel…

Toen mijn operatie in maart was doorgegaan, begon de twijfel over graspop te komen. De kaarten waren wel al van 2020..maar door een of andere pandemie was het verzet naar 2022. Het herstel verliep trager dan verwacht. Ging ik wel 4 dagen festival aankunnen? Eerst ging ik niet gaan, dan bedacht ik me: ik keek er altijd zo naar uit. Laat ik 1 dag gaan, een goed compromis dacht ik. Maar dan kwam juni dichter en dichter…en al die berichten over graspop. Wat een zonde dat ik niet alles kon meemaken. Ineens ging er een lichtje branden: zou ik niet gewoon alle 4 dagen gaan? Niet 4 volledige dagen, maar…

Het is nu iets meer dan 3 maanden na mijn operatie. Wat waren het moeilijke maanden. Tijd om eens terug te kijken en ook een beetje vooruitkijken. Allereerst: de operatie is echt niet meegevallen maar spijt heb ik er niet van. De eerste weken na de operatie heb ik echt afgezien. Pijnlijker dan ik verwacht had. Toen ik eenmaal mijn bot had, begon het iets te beteren. Maar de echte vooruitgang kwam toen ik de brace kreeg en naar de kine mocht. Niet dat dit altijd even fijn was. De eerste keren waren lastig om niet te zeggen pijnlijk. Vooral toen mijn kuit helemaal vast kwam te zitten. Deze spieren…

Begin dit jaar kreeg ik een persoonlijke zware dobber te verwerken: nooit meer hardlopen. Ik dacht dat ik dit al goed verwerkt had. Me erbij neergelegd. Maar nu merk ik dat het toch moeilijker is dan gedacht. Want langzaam begint het gemis en de hunkering toch te komen. Tijdens de aanloop van mijn operatie had ik redelijk veel pijn, vermoedelijk was dit de reden dat hardlopen me niet direct meer iets zei. Dat ik het nooit meer ging mogen doen, was me dan toch niet goed doorgedrongen. Al dacht ik toen van wel. Echter een tijdje na mijn operatie, begon mijn sociale media overspoeld te worden met berichten van marathons…

OMG wat is het een tijdje geleden dat ik nog eens geblogd heb. Niet dat ik niet graag meer deed, maar eigenlijk was ik even uit inspiratie. Veel om over te bloggen had ik niet, naar mijn gevoel. Heel de dagen enkel in huis, weinig te beleven en vooral last van mijn gevoelens. Maar eindelijk begin ik me terug beter in mijn vel te voelen. Tijd dus om even bij te babbelen. Zet je even gemakkelijk, neem een wijntje (of koffie of…) en lees gerust verder. In mijn laatste blog heb ik verteld over mijn operatie en zat ik af te tellen naar mijn walker bot. Wat was ik blij…