Echte wedstrijden zitten er voorlopig nog niet in. Zo heb ik al wat geplande wedstrijdjes en evenementen voorbij zien gaan…afgelast. Gelukkig zijn we creatief en rijzen de virtuele runs als paddenstoelen uit de grond. Waarom dit es niet proberen dacht ik zo? Mijn virtuele run was die van Run.on.insulin ten voordele van het diabetesfonds (zoals jullie weten heeft Mario diabetes type 1). Mijn grootste bekommernis was: helemaal alleen op pad, hoe zou me dat vergaan? Tijdens een ‘echte’ wedstrijd zijn er andere lopers: sommigen halen je in, sommigen haal je in en niet te vergeten, het publiek. Nu moest ik me volledig op mezelf focussen en een beetje op Mario…

Het is al van Berlijn geleden dat ik nog es aan een startlijn stond. Een gebroken teentje zorgde voor een iets langere voorbereiding. Vandaag was het eindelijk weer es zo ver: ik ging mijn beentjes es testen op de 9 km tijdens de Naturarun in Westmalle (nu ja de start ligt in Zoersel) Het weer was de voorbije dagen niet al te denderend, wat me een beetje zorgen baarde. Hoe ging het parcours erbij liggen? Hopelijk stond er die dag niet teveel wind, want daar heb ik toch wel mijn buik echt van vol hoor. Dat het modderig ging zijn, was al zeker. Hoe modderig, dat was nog de vraag.…